Maandag ging Ellen met ons mee. De outreach naar nwangwa. Dat betekende 3 kwartier op de fietstaxi heen en weer drie kwartier terug. Het blijft echt geweldig. Woensdag deden we dezelfde outreach, alleen gingen Myrthe en Thea vandaag mee. Er waren veel kinderen en we hebben er een hele leuke middag van gemaakt. Lesjes gegeven in kleine groepjes en ballonnen opgeblazen en erop getekend. Wat is het fijn om wat extra aandacht te kunnen geven aan de kinderen. Die blije gezichten maken mijn hele dag weer.

Dinsdag gingen Frank en Hannah mee. De dag begon vroeg,om 8 uurmoesten we verzamelen in area 25. Dat betekende om 6.45 uur weg zodat we op zijn Hollands op tijd konden zijn. Gelukkig was onze Afrikaanse lerares natuurlijk op zijn Afrikaans te laat. Na 30 minuten was zij er nog niet. Gelukkig kwam toen Harry onze fysiotherapeut langs op de fietstaxi. Hij ging met de motor, maar ging voor ons 3 fietstaxi's regelen zodat we naar het eerste dorpje konden. Dus uiteindelijk na 3 kwartier wachten konden we op de fietstaxi stappen, alleen zonder lerares en zonder Harry. Het waren vaste fietstaxi's dus dat vertrouwden ik wel. Even later nadat we waren aangekomen bij het dorpje, kwam de lerares met de fietstaxi. Ze verontschuldigde zich dat ze zo laat was maar de mini bus was volgens haar zo langzaam. Ja, wij hebben die smoes ook wel eens gebruikt als we laat waren, haha. Hannah had vanuit thuis wat spelletjes, puzzels en papier meegenomen. Dat was echt een groot succes. We hadden allemaal 1-2 kinderen die we nu heel goed konden helpen. De tijd vloog voorbij. Ook hadden we ballonnen voor de kinderen en konden we er een leuk gezichtje op tekenen. Ze waren er helemaal gelukkig mee. Op naar het volgende dorpje. Heb ik al eens verteld hoe leuk Frank is met kinderen? Met helemaal niets kan hij zo veel kinderen blij en gelukkig maken. Nadat we waren aangekomen had hij al vrij snel allemaal kinderen om zich heen. Het eerste spel werd al gespeeld. Met een balletje proberen drie stokjes om te rollen. Heel simpel, maar heel leuk! Vervolgens even een boterham gegeten en de kinderen waren het nog niet zat. Nadat bleek dat voor ons eigen project eigenlijk heel weinig kinderen kwamen, konden we verder gaan met de spelletjes. Frank en Hannah hebben op hun eigen project twee keer in de week een spelletjes middag. Genoeg spelletjes die ze dus kennen. We begonnen met gewoon tikkertje. De kinderen vonden het geweldig. Er kwamen ook steeds meer kinderen bij, dolle pret! Vervolgens konden we nog verder gaan met fox in the hole. De kinderen snappen het zo snel en hebben zo door hoe het spelletje werkt. Ze doen zo enthousiast mee. Het was echt een geweldige middag. Ook hier gingen we aan het eind een ballon uitdelen. De kinderen waren alleen iets te hebberig. Iedereen wilde en was bang dat hij werd overgeslagen. Dat resulteerde in een iets te enthousiaste groep kinderen die niet van je af waren te krijgen. Ik weet zeker dat deze kinderen een onvergetelijke middag hebben gehad, en ik trouwens ook. De rit op de fietstaxi was vandaag anders dan anders. Er lopen hier namelijk heel vaak beesten op straat rond, honden, geiten, kippen, varkens, koeien en nog veel meer. Nadat mijn fietstaxi langs het varken was gereden, bedacht het varken daarna om toch over te steken. Dat resulteerde in het feit dat het varken werd geschept door Hannah haar fietstaxi. Uiteindelijk bleek hij dood te zijn en kwam de eigenaar geld eisen bij de fietstaxi. In eerste instantie wilde hij 7000 kwacha krijgen. De fietstaxi verdiend hier maar 2800 kwacha voor het ritje. Uiteindelijk moest hij 2500 kwacha betalen en hebben wij wat fooi gegeven aan de fietstaxi zodat hij toch nog iets verdiende met zijn harde werken vandaag. In plaats van uit eten te gaan, hebben we gebarbecued. Heerlijk!

Na drie lange dagen, konden wedonderdag ochtendrustig aan doen. We hadden alleen 's middags project. Vanmiddag was er epilepsie poli. Het blijft ongelofelijk wat voor verhalen je daar hoort. Kinderen die van jongs af aan al veel insulten hebben en pas veel later geholpen kunnen worden. Ook het aantal en de duur van de insulten kunnen zo lang zijn. Het belang van dit project is zo groot voor deze kinderen. Daar heb ik echt respect voor.Het was echt een middag die voorbij vloog en die heel interessant was.Uiteindelijk waren we net voor het donker thuis, doordat de mini bus er ontzettend lang over deed. De fietstaxi die voor een groot deel van de tijd naast ons reed was bijna sneller. Gelukkig kan het hier gewoon allemaal in Malawi en vooral niet te veel haast hebben maar geduld. Vandaag hadden we geen geluk met de elektriciteit. Om 21.30 uur ging het pas weer aan, dat betekende dat we dus niet hadden kunnen koken. Het bekende eitje stond dus weer op het menu.

Vandaag was echt een geweldige dag. Het was onze laatste dag op het project. We hebben Hannah en Frank meegenomen, we konden hun hulp goed gebruiken aangezien we wilde gaan knutselen met de kinderen. We hebben met ieder kind een muts geknutseld. Ze mochten kleuren, plakken en knippen. Het was echt een groot succes, niet alleen voor de kinderen maar ook voor ons. Hoe blij ze waren met de aandacht en het knutselen. We hadden ook nog cake gebakken die goed in de smaak viel. De kinderen hadden ook nog wat voor ons. Ze hebben zelf een kaart gemaakt, met vingerafdrukken en de namen erbij. De leraressen hebben binnenin een stukje geschreven. Na heel wat liedjes en dansjes was het dan toch echt tijd om te gaan. Iedereen was zo lief daar, dat ga ik echt missen. Maar ik kan vooral terug kijken op een hele mooie ervaring en een hele mooie tijd! Mijn volgende project wordt chitipi children of the nations (een weeshuis). Hier ga ik proberen net zo een leuke tijd te hebben en ik heb er alle vertrouwen in dat dat helemaal gaat lukken!