De dag erna bijkomen bij het zwembad, met enorme spierpijn. Dat was eigenlijk wel te verwachten. Lekker een goede maaltijd van patat en een hamburger erbij gegeten en lekker tot rust gekomen. Natuurlijk hoorde er wel een spelletje lummelen in het zwembad bij en een potje vijfduizenden met winst! Een heerlijke dag.

Maandag moest ik alleen naar mijn project. Joy ging met een ander project mee voor een dag. Het was wel even gek om alleen te gaan. Alleen lopen, alleen in de mini bus, alleen op het project. Eigenlijk is dat toch wel erg saai als je gewend bent om met zijn tweeën te gaan! In de ochtend op de school geholpen en daarna op tijd naar huis gegaan. Het was tijd voor mijn kookbeurt vanavond. Op het menu stonden aardappels, boontjes en kip. Samen met twee andere meiden gekookt. Het was uiteindelijk goed gelukt! Vaak valt het stroom hier rond 17.30 uur uit, wat eigenlijk betekend dat je voor die tijd klaar moet zijn met koken. Anders eet je pas na 21.00 uur. Ondanks de tijdsdruk was het helemaal gelukt. Maar vanavond hadden we geluk, het stroom ging er pas laat af op de avond.

Dinsdag was het de dag om naar het ziekenhuis te gaan. We moeten vier uur in de week dus zijn we van 8-12 geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er met tegenzin heen ging. Vroeg opgestaan en om 06.45 uur liepen we deur uit. We hadden 's ochtends geluk. Normaal moeten we zo een 15-20 minuten lopen totdat we bij het opstap punt van de mini bus komen. Vandaag kwam er een lege mini bus vlak bij ons huis voorbij die naar town ging. Dat betekende dat we niet hoefde te lopen, instappen en gaan. Heerlijk zo een meevaller op de vroege ochtend. We begonnen de dag bij Jacob. Hij is een soort teamleider van de verpleging. Had ik al verteld wat een apart mannetje dat is? Heel klein en in zijn gedrag kan hij zo apart zijn. Hij deed een beetje alsof hij nergens van af wist, terwijl hij van alles op de hoogte was. Dat we een ander project doen vanwege het lage patiënten aantal, dat we nu 4 uur in de week komen en niet iedere dag etcetera. Het was weer een vreemd gesprek. Ik ging vandaag naar de OPD (Out Patient departement). Het is een beetje te vergelijken met een huisartsenpost/EHBO. Ik werd best vriendelijk ontvangen, er werd me wel gelijk verteld dat ik chichewa moest gaan leren omdat anders de communicatie erg moeizaam zal zijn. Ik vond het al heel wat dat ik gedag kon zeggen en vragen hoe het gaat in het chichewa. Het is echt een hele andere taal met hele andere klanken. Er kwamen een aantal patiënten voor injecties. Er werd een vrouw binnen gebracht met een insult (epilepsie), en er was een vrouw met een grote wond op haar wang. De wond werd verdoofd, schoongemaakt en gehecht. Het was echt een grote wond en het zag er erg pijnlijk uit. Het is me nog nooit over komen, maar ik werd er gewoon wat duizelig en eng van. Sterretjes en een zwart beeld kwamen me tegemoet, maar gelukkig was ik op tijd geweest om te gaan zitten! Even bijkomen en ik kon gelukkig weer door. Wat een verschillen hier zeg. Steriel is totaal niet steriel. Bij een meisje van nog geen jaar werd geprobeerd een infuus te prikken, nadat de eerste en tweede poging niet lukte werd nog steeds met dezelfde naald een derde poging gedaan. Ongelofelijk! Ik moet bekennen dat ik uiteindelijk best een leuke dag gehad heb ik het ziekenhuis, het viel me mee. Zo kan ik het wel uithouden, 1 dag (ochtend) per week in het ziekenhuis. Op de terug weg zaten we in een mini bus die ons niet zo graag wilde laten uitstappen wat resulteerde in het feit dat we mee moesten rijden tot het eind station en een heel stuk terug moesten lopen, helaas! In de stad spullen gekocht om een traktatie te maken voor Joy haar verjaardag. Thuis lekker gaan knutselen. Het werden 40 vliegers met spekjes eronder. Karton knippen, vouwen, tekenen en alles aan elkaar plakken. Het was uiteindelijk best nog wel een hoop werk, maar leuk om te doen voor een keer! Met uiteindelijk een goed resultaat.

Woensdag 14 oktober, Joy haar verjaardag! Happy birthday!! Per ongeluk had ik me iets wat verslapen. Vergeten om een wekker te zetten en ondanks dat ik wakker was dacht ik nog alle tijd te hebben. Helaas! Dat betekende dus even opschieten en haasten. Janneke was al op ons project toen we aankwamen. Even staan bijkletsen. Uiteindelijk waren ze allang begonnen op het schooltje. Ze gingen vandaag hun hand verven en op papier zetten. Voor hun moeders, het is hier in Malawi namelijk op 15 oktober Moederdag! Dus dat betekend lekker verven en kliederen met wat herinneringen aan deze dag op mijn schoenen. Heerlijk! Daarna met Joy haar traktatie afgemaakt, de spekjes eraan zetten. Even buiten spelen met de kids en toen was het zo ver! Met zijn alle zingen voor Joy! Het was erg leuk, iedereen deed leuk mee en ze vonden de traktatie leuk. Ze wisten eerst niet zo goed wat ze met de spekjes aan moesten, hoe ze het moesten op eten. Maar leuk vonden ze het zeker, en de moeders trouwens ook! Een geslaagd idee dus. Daarna begon het moeilijkste van de dag nog, tijd rekken en Joy mee krijgen naar de stad. Het was een echte uitdaging want ze wilde gelijkom 12 uurlekker naar huis, maar helaas ik moest minstens een 30-45 minuten rekken. Even brood eten, foto's maken in de wijk en de supermarkt in. In de mini bus dan toch echt naar town in plaats van naar onze corner. Hoe ging ik dat voor elkaar krijgen? Een verjaardags drankje hoort er natuurlijk bij dus dat was de rede om naar de stad te gaan! Maar ze was niet helemaal lekker en had hoofdpijn. Gelukkig wilde ze uiteindelijk toch wel mee. De mini bus hielp me met tijd rekken, hij deed er namelijk onwijs lang over. Voor vandaag was dat wel een keertje fijn. Om 13.30 uur hadden we met zijn alle afgesproken bij Kiboko, een restaurantje in de stad. Even voor 14.00 uur waren we er uiteindelijk! Surprise!! Een verjaardagstaart en een cadeautje, het was een succes. Daarna met 10 blanken (azungu) in de mini bus terug, het was hilarisch. Een ervaring om niet meer te vergeten. 'S avonds lekker uit eten en dat was een mooie afsluiter van een geslaagde dag!

Donderdag was het dus Moederdag hier in Malawi. En dat is heel wat, want alle schooltjes zijn dan dicht. Dat betekende ook dat we niet naar ons project hoefde te gaan gezien dat dicht is. Een dag relaxen, niets doen en een goed boek lezen. Heerlijk zo een dag tussendoor.

Vrijdag, de laatste werkdag deze week. Al kan ik zeggen dat het niet zo voelt, ook doordat ik gister vrij was. Daarbij hebben zeop vrijdagalleen een ochtend programma wat betekende dat ikom 12 uurklaar was. Joy was ziek, dus ik ging alleen naar mijn project. Het viel me op dat ze precies door hebben wie je bent. Ze vroegen continue; where is your friend? In de mini bus, op staat en op het project natuurlijk. Ook allemaal mensen waarvan ik dacht, heb ik die wel eens gezien? 'S middags rustig aan gedaan. Bij de ziekenboeg thuis gaan zitten, er waren namelijk 3 zieken! Hopen dat ze snel opknappen.

Zaterdag hadden we niets gepland. Lekker in de zon liggen, boekje lezen, puzzeltje maken en verder helemaal niets. Toen kwam het idee om te gaan stappen. Een aantal waren al eerder geweest en dat was erg leuk geweest. Nu was ik ook wel nieuwschierig hoe dat nu hier in Malawi is. En het was echt leuk! Samen met onze vertrouwde taxi chauffeur, Rachied, gingen we op stap. Hij bleef ook bij ons tot dat we weer naar huis wilde, super fijn! We zijn eerst naar de Livingroom geweest. Hier waren wel aardig wat blanken mensen. Er werd veel oude Engelse muziek gedraaid, echte meezingers. Daarna bij de tent ernaast geweest, echt Afrikaans. Een Afrikaanse sfeer, Afrikaanse muziek en veel Afrikanen! Het was echt een onwijs leuke avond geworden. Niet te laat gemaakt want zondag moesten we vroeg op.

Vandaag werden we om half 9 's ochtends opgehaald om mee te gaan naar een kerkdienst. Dat was dus een kort nachtje. Ik was heel nieuwschierig hoe het was. Nadat we zo'n 20 minuten te laat werden opgehaald gingen we opgepropt in de auto naar de kerk. Het lag op de route naar ons project. De kerk bleek in een grote 'tent' te zijn. Het was vrij druk binnen en de dienst was al begonnen. Er werd veel gesproken en twee keer gezongen. Ik had zelf verwacht dat er veel meer werd gezongen en gedanst. Mogelijk was dat aan het begin van de dienst, toen wij er nog niet waren. Het was een mooie ervaring en ik ga graag nog een keer naar een kerkdienst. 'S middags naar de stoffenmarkt geweest. Er waren veel 'kraampjes' dicht omdat het zondag was. Ondanks dat was er al veel keuze uit stoffen en wat is dat moeilijk! Vandaag ben ik maar gewoon wezen kijken, dan kan ik nu bedenken wat ik wil en van de week nog een keer terug gaan. 'S avonds wilde ik lekker gaan douchen, helaas was de douche bezet... En helaas was het deze keer niet een van mijn kamergenoten. Het was echt een mega kakkerlak! Toen waren er voor de verandering 7 gillende keukenmeiden in het doing good huis te vinden. Nadat hij een keer ontsnapt was en later weer gevonden hadden we ondertussen ook een held gevonden om hem te doden, thans Myrthe! Dat zo een beest zo een spanning en hectiek met zich mee kan brengen.

Zoals elke week is er dus weer van alles gebeurd hier in Malawi. Ik ben benieuwd hoe aankomende week eruit gaat zien. Leuk gaat het sowieso worden! Aanstaande donderdag gaan we naar Zambia voor de safari! Ik heb er onwijs veel zin in, leuk!!

Tot volgende week!