Deze week ben ik bij drie verschillende projecten geweest. Dinsdag ben ik met een vrijwilliger mee geweest naar het project; house of hope. Het was een leuke dag. Ik heb veel flesjes gegeven, baby's geknuffeld en verschoond. Ze gebruiken hier niet de luiers die wij hebben, maar van die stoffen die gewassen en hergebruikt worden. Even wennen maar dat lukt al wel aardig. Er waren veel baby's op het project. Ik vond het erg leuk voor een dag en mogelijk voor een week maar dan heb ik het denk ik wel gezien daar. Woensdag ging ik naar het andere project; house of Joy. We moesten daar met de tuk tuk heen, het ligt een beetje in een sloppen wijk. Het is groter en er zijn veel kinderen. Er zijn drie groepen, de baby's, kinderen van 1-3 en de laatste groep kinderen tot 5 jaar. Ik heb voornamelijk bij de baby's geholpen. Er is ook een klein klasje waar de kinderen 3 keer per week in de ochtend les krijgen. Omdat er ook wel veel oudere kinderen lopen trekt het mij wat meer aan. Je kan daar meer dingen organiseren om te gaan doen, spelletjes spelen met de kinderen en verder helpen met de dagelijkse verzorging. Ik denk dat ik mij hier wel kan gaan vermaken! Donderdag nen vrijdag ben ik bij het laatste project geweest; children of blessing. Het zijn allemaal kinderen met een beperking of ziekte waardoor ze niet naar een reguliere school kunnen gaan. Ik heb kunnen helpen met een puzzeltje maar verder hebben ze vrij weinig gedaan. Als lunch hadden ze insima (zoiets). Het is iets typisch Afrikaans en hier eten ze dat zo'n twee keer per dag. Het ziet er een beetje uit als aardappelpuree/deeg, het is warm en eigenlijk zit er niet zoveel smaak aan. Het werd gegeten met groenten en iets van vleesvervanger. Na een paar happen had ik er wel een beetje genoeg van, maar ik heb het gegeten! Vrijdag was ik bij hetzelfde project, maar dat was een hele andere dag. Ze hebben eigenlijk twee locaties (vlak naast elkaar). Vandaag was ik bij de andere locatie. Hier wordt fysiotherapie/ergotherapie gegeven. Er is een man, Harry, die hier onwijs goed in is. Van hem hebben we oefeningen geleerd en zo konden we mee helpen. Zodra we op de mat kwamen waar alle kinderen met moeders zitten, wilden ze allemaal dat je hun kind kwam helpen. Eigenlijk heb ik er zelf vrij weinig verstand van, maar die oefeningen leer je vanzelf. Er zijn echt onwijs veel kinderen en Harry kan lang niet alles zelf doen. Hij was ook heel blij met onze hulp. Tussen de middag geholpen met het eten uit delen. 'S ochtends waren er ook nog zakken met 'pala' bezorgd. Dat wordt uitgedeeld aan ouders voor hun kinderen en gebruikt voor de maaltijden die de kinderen daar krijgen. Er werden zoveel zakken afgeleverd, twee enorme bergen met zware zakken. Dat moest allemaal naar binnen toe. We hebben geholpen met die zakken binnen te krijgen. Ik vond het zo een mooi gezicht. Alle moeders kwamen helpen en liepen met die zakken op hun hoofd. Echt ongelofelijk om te zien, ik kon ze nauwelijks tillen. Op een gegeven moment mochten we niet meer helpen van de mensen daar, hun lichaam is erop gebouwd om het te doen en dat van ons niet. Echt onwijs lief dat ze zo om je denken en zorgen. Ik heb er een leuke dag gehad en heb voor mijn gevoel wel wat kunnen betekenen. Naast de school en het stuk fysiotherapie/ergotherapie hebben ze nog meer. Ze gaan twee keer per week op outreach en ondervoede kinderen worden er ook gewogen en gemeten.