Time to go home
21 dec. 2015
🇲🇼
vanuit Malawi
Mijn laatste blog uit Malawi, dat is vreemd. Drie maanden zitten erop en ik heb een onwijs leuke tijd gehad. Lang niet alles is gelopen zoals ik van te voren gedacht had, maar dat is eigenlijk niets hier in Afrika. Eigenlijk weet ik niet zo goed waar ik moet beginnen, het was echt een geweldige tijd en ervaring.
De laatste week is alweer voorbij. We hebbenleuke dingen gedaan op het project. We hebben een dag geschminkt, muziek geluisterd, gedanst en allerlei spelletjes gedaan.
Afgelopen vrijdag was onze laatste dag op het project en daarmee ook de dag dat we afscheid hebben genomen. We hebben wat Nederlandse spelletjes gedaan, koekhappen en spijker poepen. Limonade en
lolly's erbij. We hadden een taart besteld waarop stond; zikomo kwambiri love Natasja n Joy. Het betekend heel erg bedankt in het Chichewa. We wisten dat de kinderen gek zijn op taart en het was
dan ook een groot succes. Er werd voor ons gebeden, gezongen, gedanst en muziek gemaakt. Van iedereen kregen we een knuffel en ze hadden nog een presentje. Een tas van Afrikaanse stof, erg leuk! En
dan zat het er echt op. Hoe gek het ook is om daar weer weg te gaan, ergens voelt het niet heel veel anders dan de andere dagen. Dat besef zal nog wel komen.
Als ik terug kijk op deze drie maanden kan ik zeggen dat ze voorbij zijn gevlogen. Soms besef ik het nog niet helemaal, dat ik nu hier ben en wat ik allemaal heb mogen mee maken. Het avontuur begon
thuis al, met een mooi afscheids/verjaardags feest. Alle lieve vrienden en familie die erbij waren. Dat maakte het afscheid misschien wel alleen maar moeilijker. Het wachtenop maandag 21
septembertotdat het tijd was om te vertrekken was heel moeilijk. En na een moeilijk afscheid en lange reis waren we eindelijk aangekomen. Helaas zonder koffers maar die konden we snel ophalen. De
eerste tijd moest ik wel heel erg wennen. Ik had het gevoel dat ik een beetje was gedropt bij Mabuya Camp, ik wist nog niets, kende de omgeving niet en had eigenlijk geen flauw idee hoe alles in
dit land werkt. Gelukkig werd dat snel anders. Doordat ik me ook steeds meer op mijn gemak ging voelen hier, werd het gemis naar huis ook minder.
In het doing good huis heb ik echt onwijs genoten. Ik denk dat ik geluk heb gehad met alle leuke en lieve vrijwilligers die er op hetzelfde moment zaten. Eigenlijk een huis vol gezelligheid.
Iedereen is geïnteresseerd in elkaar, we,hebben oneindig veel potjes uno gespeeld, gekookt, afwassen en nog veel meer. Gokken wanneer de stroom uit en aan gaat, balen wanneer het water er weer eens
af ligt en het hele huis bij elkaar gillen zodra er een kakkerlak gespot was. Gelukkig waren er genoeg Doom spuit flessen in huis en zijn ze grof gebruikt. En het blijft schikken, nog steeds. Niet
alleen de kleine en grote kakkerlakken, maar ook de kikkers en motten waren van de partij. Dan heb ik het nog niet over de honden van de buren gehad. Ze houden ervan om kleding van de waslijn op te
eten en je de hele nacht wakker te houden door blaffend onder je raam te staan.
Wat betreft het project ging alles anders dan verwacht. Het ziekenhuis heb ik bijna niet gezien, op een aantal dagen na. Een dag op de spoedeisende hulp, op de under 5, kinderafdeling en een poging
op de operatie kamer gedaan. De outreach was wel een geslaagde dag, waarbij we onwijs veel vaccins hebben gegeven en ons steentje hebben kunnen bijgedragen. Ik ben onwijs blij geweest met de
beslissing om naar het project Children of Blessings te gaan. Wat een lieve mensen zijn daar. Ook was het heel erg afwisselend, school, fysiotherapie, outreach en de epilepsie poli. Hetzelfde geld
voor het project Chitipi Children of the Nations. Het was heerlijk om een maand lang onbezorgd te kunnen spelen, leuke dingen te kunnen doen en je ook daar gewaardeerd en welkom voelt. Ook met de
andere projecten ben ik een dagje mee geweest. Leuk om te zien wat iedereen mee maakt, in wat voor deel van de stad ze zitten en welke creativiteit erin gestopt wordt met uiteindelijk een prachtig
resultaat.
Alle dingen die hier zo anders zijn in het land, dan dat we gewend zijn in Nederland. Het vervoer, de mini bus, tuktuk en de fietstaxi. Een enorme ervaring en hoe vaker ik het gedaan heb, des te
normaler het is geworden. Ook het links rijden en lopen is nu normaal, dat zal wel weer even wennen worden in Nederland. Het mooie van dit land zijn ook de mensen, die altijd vriendelijk zijn, je
begroeten, vragen hoe het gaat en altijd in zijn voor een leuk praatje.
Naast al deze dingen heb ik ook genoten van leuke uitstapjes die we hebben gedaan. We zijn de nhakoma mountain wezen beklimmen, waar we prachtig uitzicht hadden. We zijn met de groep van 10 man
naar Senga Bay geweest, wat aan Lake Malawi zit. Met hierbij het Sand Festifal. Een Afrikaans festival, ik had nooit van te voren kunnen bedenken dat ik dat zou gaan mee maken. Dat geld hetzelfde
voor de voetbal wedstrijd, maar we hebben het echt gedaan. Aan het eind ben ik nog samen met Nadien naar Cape Maclear geweest, wat een echt avontuur is geworden maar wel een hele mooie. Het leukste
uitstapje van allemaal is wel de safari in Zambia geweest, wat een ervaring!
Van te voren heb ik nooit kunnen bedenken dat het zo ging lopen. Het was niet altijd makkelijk, maar gelukkig waren er onwijs lieve mensen om mij heen. Ook de beslissing om een maand eerder naar
huis te komen, was moeilijk maar ik sta er helemaal achter. Ik ben onwijs blij wat ik heb mogen mee maken hier in Malawi. Ik heb ook genoten van iedereen die zo heeft mee geleefd en meegelezen. Ik
kan me nu wel weer verheugen om naar huis te gaan.Morgen om 11 uurword ik opgehaald, om half 2 zit ik in het eerste vliegtuig en woensdag om kwart over 8 's ochtends ben ik weer geland op Schiphol.
De tijd is voorbij gevlogen!
Bedankt voor jullie betrokkenheid. Tot snel, in Nederland!
Tionanna!
Reacties
Reacties
21 dec. 2015, 21:13
Hey kanjer,
Bedankt voor alle mooie verhalen. Vond het heel erg leuk om van een afstand mee te kunnen lezen. Het is fijn te horen dat het een ervaring is geweest om nooit te vergeten. Voor nu wens ik je een hele goede reis en tot gauw.
Super trots op jou dat jij dit stoere avontuur bent aangegaan.
Liefs Kelly
21 dec. 2015, 22:24
Bedankt voor het delen van je verhalen er ligt een verborgen schrijfster in je.
Wij hebben enorm van je verhalen genoten en denken dat het een hele belevenis voor je is geweest.
Voor nu wensen we je een hele goede terug reis en alvast vooruitlopend welkom thuis dikke kus
Wil & Marielle
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!