Afgelopen week ben ik maar drie dagen op mijn eigen project geweest. Het waren drie leuke dagen, spelen met het springtouw, het balletje en ballonnen. Een dag ben ik samen met Joy mee geweest naar Ellen haar project. In het begin ben ik hier al een keertje geweest. Het is een weeshuis voor kinderen tot 5 jaar. We hebben op haar project geschminkt. Nu kon ik me niet herinneren dat ik ooit kinderen heb geschminkt, dus dat werd nog een opgaven. We hebben het onszelf niet te moeilijk gemaakt, een leeuwtje, prinses of vlinder. Ze hadden daar al eens eerder geschminkt, dus ze wisten gelukkig al een beetje wat ze te wachten stond. Het waren een stuk of 45 kinderen en ze vonden het erg leuk! Een geslaagde dag. De rest van de dag nog geknuffeld met de baby's, heerlijk voor een dagje.

Ook ben ik nog een dag met Hannah en Frank mee geweest. En wel op een speciale dag, hun afscheid. We gingen met de tuktuk heen, aangezien ze nog best wel wat spullen hadden om uit te delen aan de kids. We begonnen met een laatste les in standard 6. Een speciale les vandaag, namelijk een Nederlands lesje. De kids vonden het geweldig! Hierna waren de leerlingen en leraren druk met het regelen van de laatste dingen voor het afscheid. Toen ze erbij mochten komen, zat het hele lokaal vol met alle leerlingen van de school. Met veel enthousiasme werden ze zingend binnen gehaald. Er werden liedjes gezongen, een speech gehouden en hun voeten werden gewassen. Dit is een soort traditie en gewoonte, wat daar gedaan wordt. Nog een certificaat vanuit doing good en toen was het tijd voor Hannah en Frank. Ze hadden voor iedere leerling een schriftje, lineaal en pennen. Ze vonden dat erg leuk en het verliep goed. Voor de kleinste kinderen hadden ze ballonnen en een lolly, ook een groot succes! 'S middags zijn we bij een plaatselijk 'restaurant' wezen eten. Ze hebben een zelf gemaakte frituurpan, vuur onder een ijzer plaat met olie in een soort kom. Hierin werden aardappels gebakken, waarmee ze dus een soort patat maken. Een beetje salade erbij en de maaltijd is compleet. Het was lekker, maar vooral erg leuk om het op deze manier een keer gedaan en gezien te hebben. 'S middags was de laatste keer dat de sport en spel middag gehouden werd. Met veel kids en heel veel spelletjes hebben we er een top middag van gemaakt. Wat een heerlijke, lieve kinderen. Ze liepen zingend mee tot aan de mini bus, wat een mooi afscheid. Ik heb genoten om mee te gaan met Hannah en Frank. Een geslaagde dag. Bedankt jongens!

Iets waar we hier dagelijks gebruik van maken, maar waar ik nog maar weinig over verteld heb is de mini bus. Zoals jullie al weten wordt die zo vol mogelijk gepropt. Hij heeft geen haltes en vertrektijden. Iedere keer als we denken dat we de gekste dingen hebben mee gemaakt, kan het altijd nog erger. Het proppen om met z'n vieren op het bankje te kunnen dat is nu wel normaal. Maar dat er voorin ook 5 mensen gezet worden in plaats van 3, dat hadden we nog niet mee gemaakt. Ook in de achterbak, nou ja eigenlijk kan je het geen achterbak noemen, zijn er wel eens twee mensen gezet. In de achterbak kan je zitten, maar dan hangen je benen buiten de auto. De deur die er vaker uitvalt of niet dicht gaat dan wel. De radio die onwijs hard staat dat je er gek van wordt. En de bekende radio zender; muli bwanji driver? (Hoe gaat het bestuurder?). Het leuke is dat iedere rit weer anders is en als je denkt dat je alles gehad hebt komt er toch weer iets nieuws boven.

Hier, in Malawi, is er met veel regelmaat politiecontrole op de weg. Dit is absoluut niet te vergelijken met Nederland. Ze letten hier ook op hele andere dingen. Er wordt gekeken naar het rijbewijs en of de vergunningen van taxi's kloppen (dit is nog wel normaal). De mini bus wordt gecontroleerd op het aantal mensen erin. De drivers van de mini bus weten precies waar de politie controle is. Officieel mogen er maximaal 3 mensen op 1 bankje, wat dus nooit zo is. Het verschilt per mini bus wat ze doen. Een aantal kiezen er voor, om de politie om te kopen met 500 kwacha (0,80 euro) en dan te mogen doorrijden. Andere kiezen ervoor om wel met het juiste aantal in de mini bus te zitten. Wanneer ze dan toch teveel mensen in de mini bus hebben, gaan het aantal mensen die er teveel in zitten eruit. Ze rennen langs de politie controle en zodra ze er langs zijn stappen ze weer in. Ook hebben ze de keus om een heel eind om te rijden om zo de politie controle te ontwijken. Het blijft allemaal een beetje vreemd. Je mag namelijk van alles, bellen, muziek hard, zonder gordel in de auto (de meeste auto's hebben niet eens gordels), snelheidstellers die het niet doen en nog veel meer. De politie loopt hier rond met een geweer om de hals. Het ziet er wel goed angstaanjagend uit, maar zover wij gezien hebben is er nog nooit een gebruikt gelukkig. Ze zeggen dat het gebruikt wordt om banden van auto's lek te schieten, wanneer mensen door willen rijden. Ik hoop dan maar dat ze goed hebben leren richten..

De afgelopen tijd is het in het huis echt drama met het water en de elektriciteit. Het water is nu alweer een paar keer uit gevallen. Dan merk je pas hoe vervelend het is als je het niet hebt. Je kan niet normaal douchen, afwassen, handen wassen of het toilet doorspoelen. We hebben een hele voorraad water, maar uiteindelijk gaat dat er altijd vrij snel doorheen. Gelukkig valt het niet zo heel lang uit, hooguit twee dagen. Dan kunnen we alles weer bijvullen zodat we voorbereid zijn op de volgende keer. Ook de elektriciteit laat ons een beetje in de steek. Vaak ligt hij er 's middag uit tot en met een uurtje of 22.00. We koken op elektriciteit dus dat betekend dat we eigenlijk niet kunnen koken. Het enige voordeel hiervan is dat we afgelopen week twee keer uit eten zijn geweest en dat smaakte niet verkeerd.

Ondanks dat ik hier nu al 2,5 maand zit, blijf ik nog steeds opkijken van alles wat hier gebeurd. De tijd vliegt echt voorbij en het wordt dus nu nog optimaal genieten van deze prachtige reis!

Liefs en een dikke knuffel!